Na een tekenbeet 2,5 jaar geleden, heb ik neurologische restschade opgelopen en heb ik beperkingen in belastbaarheid en cognitie. Dit is erg vervelend, omdat ik hierdoor mijn eigen werk niet meer kan doen (ontwikkelen van (complexe) websites), maar dit heeft ook zijn weerslag op alle andere dingen in je leven: Gezin, Hobby, Huishouden, Mobiliteit, Sociale contacten, enz.

Om nu op m'n (bijna) veertigste al achter de geraniums te gaan zitten en het leven aan me voorbij zien gaan, zonder hier volledig aan deel te nemen, is niet echt een optie. In eerste instantie loop je dus alle specialisten af om een behandeling te krijgen die je beter zal maken. Helaas is het zo dat er in de medische wereld een hoop eilandjes bestaan die niet met elkaar samenwerken, waardoor artsen langs elkaar heen praten en zeggen dat er niets mogelijk is, of zelfs dat je niets mankeert. Wanneer de internist die je het best heeft begeleid en als specialisme Lyme heeft, dan zegt dat je met de huidige stand van de wetenschap bent uitbehandeld, is de enige mogelijkheid nog om een revalidatietraject in te starten dat je beter om leert gaan met je beperkingen en pijn en probeert je belastbaarheid te vergroten.

Uiteindelijk ben ik begin november begonnen met mijn revalidatie bij Revalis in Den Bosch. Nu na ongeveer 6 weken en bijna op de helft van het 16 weken durend traject kan ik zeggen dat ik al een hoop heb geleerd en inzicht heb gekregen in hoe ik omga met pijn, vermoeidheid en de cognitieve beperkingen. Daarnaast is m'n conditie ook al een heel stuk verbeterd.

Omdat ik toch wil proberen met mijn hobby, passie en werk bezig te zijn, zal ik binnenkort proberen weer een aantal uren van de week werk op proberen te pakken.

Ik heb er nu al weer zin in en hoop binnenkort nog meer stappen vooruit te kunnen maken.

Previous Article Next Article